Kennismaken met het RKBO en de school.

Vanuit Nederland is er lang contact gemaakt en gezocht met het bestuur in Suriname. Bryan en ik zijn hierbij geholpen door Frank van Heerwaarden (Suriname loket Nederland). Hij en zijn Collega Ron hebben heel veel connecties in Suriname en zo ook met de besturen en scholen. Na een half jaar heen en weer gemail kregen we twee dagen voor vertrek te horen op welke school we welkom waren. Ik ben de woensdag direct langs gegaan op het hoofdkantoor van het RKBO (Het bestuur) om kennis te maken met de mensen waar al zo lang contact mee is. Zij was heel erg enthousiast over ons onderzoeksvoorstel.

Hierna hebben we direct het schoolhoofd gebeld met de vraag of we mochten langskomen voor een kennismakingsgesprek. Dit vond zij prima en wij zijn direct langs gegaan.
Ook het schoolhoofd van de Petrus Dondersschool was erg enthousiast over ons onderwerp en ons onderzoeksvoorstel.

De volgende dag op donderdag 12-10-16 was gelijk de eerste ‘stagedag’.
Een schooldag in Suriname start om 07:45 en eindigt om 12:45. De school start zo vroeg en eindigt zo vroeg omdat het anders veel te heet is in de klaslokalen (Ja daar hebben ze dus geen airco).

De dag word iedere dag geopend met een vlaggenceremonie waarbij het volkslied word gezongen. Nadat de vlag gehesen is zingen ze nog een lied en bidden ze. Dan gaat iedereen in een nette rij naar de klas.

Alle kinderen hebben een uniform aan. Behalve als ze jarig zijn, dan mogen ze hun eigen kleding aan. Alle leerkrachten hebben iets aan in de kleur van de school. Zij hebben geen speciaal uniform maar hun kleding moet voldoen aan de volgende eisen: in de kleur mint/olijf groen. Kleding moet over de schouders vallen. Minimaal tot aan de knie. Geen slippers, sandalen zijn prima.

Ik ben dan ook van plan om iets te laten maken in die kleuren. Als stagiaire uit Nederland maakt het niet veel uit maar dit lijkt mij gewoon erg leuk.

Ik heb klas 3 (in Nederland is dat groep 5). Hier is ons onderzoek ook op gebaseerd. In de klas zitten 22 kinderen. De kinderen waren direct al erg enthousiast toen ze hoorden dat ik in hun klas bleef voor de komende periode.

Het schoolerf (zo noemen ze dat hier) bestaat uit een laagje zand met een paar bomen. In het midden staat de vlag. De school is als een U-vorm gebouwd.
In de klas zitten niet ramen zoals wij die gewend zijn. De ramen hier bestaan uit houten ‘shutters’ die zorgen er voor dat er altijd wind naar binnen kan waaien, maar de zon tegengehouden wordt.Ook kunnen de ramen helemaal open.
Aan het plafond hangen twee ventilatoren.Dat is best lekker wanneer er niet veel wind staat.
Verder is het lokaal erg kaal en in mijn beleving saai. De kinderen zaten in groepjes, maar dit was te druk dus nu moeten de kinderen weer achter elkaar in een rijtje zitten.

Toen eenmaal de lesdag begon was het anders dan ik ben gewend. De docent verheft telkens opnieuw haar stem en het pedagogisch aansprekengaat hier op een andere manier.
Ze begonnen met een taal les.
In Nederland pakt iedereen zijn taalboek er dan bij. Hier had alleen de leerkracht een taalboek. Zij schreef alles op het bord over (met antwoord) en de kinderen moesten precies hetzelfde overschrijven in hun schrift. Vol verbazing zat ik vanaf mijn tafeltje te kijken.

Nadat ze die opdracht had gegeven zei ze: eh ja ik ben even weg let jij even op?
Nog voordat ik antwoord kon geven was zij de klas al uit en zat ik met 22 kinderen die ik net 10 minuten geleden had ontmoet. En natuurlijk testen ze je dan maar al te graag direct uit. Lastig als je de namen nog niet kent maar met een duidelijke blik kreeg ik de klas al snel weer rustig aan het ‘overschrijven’.

Toen startte ze met de rekenles. Yes! Daar kwam ik voor. Tot mijn verbazing gebruiken ze in Suriname dezelfde methode als in Nederland. Alleen zijn hier de plaatjesin het boek anders en heethet boek geenWereld in getallen maar Plezier in rekenen en wiskunde.

En daar kwam de uitleg. Jongens we maken som 1. Je ziet een tabel met de cijfers 1 tot en met 60. Alles in de tafel van 3 kleur je groen. Alles in de tafel van 4 kleur je rood en alles in de tafel van 5 blauw en alles in de tafel van 6 geel. Dus zeg op: tafel van 3 groen, tafel van 4 rood, tafel van 5 blauw, tafel van 6 geel. Ik vond het zo jammer om te zien hoe ze dit aanpakte. Ik had dit niet verwacht.

En voordat ik in shock kon raken zei ze weer: ik ben even weg let jij op. En daar ging ze.
De komende 20 minuten had ik de klas weer voor mezelf. Ik vroeg mezelf af of de kinderen het hadden begrepen en ik vroeg me ook af hoe lang ze voor deze opdracht hadden want in Nederland maak je som 1,2 en 3 in driekwartier.
Uiteindelijk vroeg ik: wie begrijpt het niet en bijna de hele klas stak zijn vinger op.
Ik heb toen een uitleg gegeven zoals je dat in Nederland doet. Je doet het een stukje voor samen met de kinderen en daarna laat je het een kind voor doen. Toen viel me op dat deze kinderen de tafels nog helemaal niet goed onder de knie hebben en dat maakt de som extra lastig. Uiteindelijk gingen ze aan de slag en 20 minuten later kwam de leerkracht terug. En haar reactie: ja dit kunnen ze goed hé want dit is herhaling.

Ik ging weer aan de tafel zitten waar mijn spullen stonden en ik was benieuwd wat de leerkracht nu zou gaan doen. Maar ze deed niks want de kinderen waren nog niet klaar. Uiteindelijk zijn we een heel uur bezig geweest met som 1.
Toen bedachtde leerkrachtdat ze nog som 2 wilde doen. Zee startte met som 2. Deelde de schriftjes uit en kwam er toen achter dat er in elk schrift 6 klokken gestempeld hadden moeten zijn . Ze heeft een kind de stempel laten halen en heeft mij in ieder schrift 6 stempels laten zetten. De kinderen deden in dat kwartier helemaal niks en de leerkracht schreef nog even snel op elk werkboekje de namen van de kinderen (had ze dus ook niet voorbereid).
Kwart voor één ging de bel. De kinderen gingen naar huis en de leerkracht ging zelf ook direct weg. Wat bizar. In de pauze vroeg ik haar nog waarom ze voor het beroep had gekozen. Haar antwoord: dan heb je veel vakantie en in de middag vrij om bij je kinderen te zijn ook krijgt je hele gezin gratis ziektekostenverzekering…. niet het antwoord wat ik verwachtte...